Երբ գիժը գրում է գիրք՝ այն գուցե մնա դարակներում։ Բայց երբ նրան տրվում է երկիր՝ այդ գրքի պիղծ բովանդակությունն սկսում է կյանքի վերածվել։
Այսօր Հայաստանը այլևս պետություն չէ՝ այն դարձրել են մի ծուռ հայելի, ուր ողջ արժեհամակարգը գլխիվայր է շրջվել։
Ճշմարիտը՝ հալածվում է, սուտը՝ պարգևատրվում։
Հերոսը՝ մոռացվում է, դավաճանը՝ փառավորվում։ Քահանան՝ ծաղրվում է ու ձերբակալվում, իսկ դավաճանն ու սրբապիղծը՝ բարձր ամբիոններից քարոզում ու նորաձև կրթում։
Միսաք ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ